Huib van der Stelt

beeldend kunstenaar

Blog

Klei …..

Klei
Ik denk wel meer dan eens; ‘Wie ben ik om te proberen om ook maar een glimp van de schoonheid van het ware moois weer te geven’. En toch omdat het mij zo enorm fascineert doe ik dat. Excuus bij voorbaat in deze, omdat het mij nooit zal lukken.
Als het land zijn gewas weer gegeven heeft, wordt er vaak geploegd. Een eeuwenoude methode om het land weer klaar te maken voor een volgend jaar, een nieuw begin.
Altijd wanneer ik een boer zie ploegen door zijn land wordt ik overspoeld door dat beeld. Een beeld dat voor mij een teken van begin en eind is. Het houdt niet op bij het gewas dat op het land groeit. Nee, dan krijg je de zware klei! Die voor een paar maanden het beeld van het land bepaalt. Dat is ook rijkdom. Men spreekt niet voor niets over vette klei en rijke grond.
De trekker die met moeite door de natte klei draait en de boer die prachtige sporen als ribfluweel achterlaat.  Voren.  Wanneer er echt net geploegd is zijn de kolossale klei klompen nog mooi glanzend blauwachtig en glanzen in het zonlicht.
Dat duurt maar even, dus wil ik daar altijd snel bij zijn om dat vast te leggen. Zodra er een regenbui over heen gaat wordt het al minder glanzend en kun je  de oppervlakte met de kleine barstjes al minder aanschouwen.
Ik vind dit weer een van die prachtige fenomenen hier in Groningen. Je kunt het van dichtbij aanschouwen. Dan kun je beslist niet zeggen dat het land kaal en leeg is in de wintertijd…
De klei heeft voor mij als schilder veel.
Klei heeft een magische uitstraling. Ongeveer 25-30cm wordt de klei omgedraaid. Alsof het maaiveld van het afgelopen seizoen er niet meer toe doet. We maken het weer nieuw! Nieuwe grond, waarbij de oude als ondergrond dient.
Dat is mooi. Ieder jaar weer.
…
Huib van der Stelt

Lucht

Ik woon daar waar de wind waait en de lucht hoog reikt. Dat vind ik mooi en dat wil ik vastleggen.

Lucht.

Ik wandel met mijn hond over het paadje langs het weiland. Dichtbij zit een reiger die spits in het water tuurt. Een mooi gezicht, zijn spiegelbeeld doet exact hetzelfde. Tot het moment, (maar jammer genoeg zag ik dat niet meer) dat zij elkaar zullen raken en er wellicht iets uit het water wordt gevist.

Spiegelingen in het water, zeker van de lucht vind ik fenomenaal. Nog meer lucht,… terwijl je al 180 graden ziet en beleeft op het Groninger land en dan wanneer je langs de waterkant loopt prijkt er een gelijke ‘lucht’ op het water oppervlak. De kleurcontrasten worden in het water nog eens extra aangescherpt en soms vervaagd in kleine golfjes.

Wat mij (en ik ben zeker niet de enige) zo aantrekt aan de lucht is het allesomvattende, veranderlijke, kleurrijke, hemelse dat verder rijkt dan je kunt voorstellen… Niet voor niets dat wanneer iemand mijmert over de dingen des levens bijna vanzelf omhoog gaat staren …

Als kind zat ik met mijn ouders in de kerk en daar waren van die mooie verticale hoge ramen. U kunt zich voorstellen dat de fascinatie voor luchten daar is begonnen. Ik geef toe dat mijn gedachten menigmaal weg dreven met de wolken door het blauw wat naar boven toe donker werd. Graag wilde ik dan zo snel mogelijk met mijn vader naar het Amsterdamse bos om een wandeling te maken en eindeloos te praten over de grote vragen in het leven.

Terug naar de spiegeling in het water. Als schilder wil ik mij niet beperken tot het plaatje. Wanneer een wolk of gehele lucht weerspiegelt in het water geeft mij dat ook een prachtige abstractie van wat er zich boven de horizon afspeelt. Daardoor (en ik zal het niet al te technisch bespreken) krijgt voor mij een goed schilderij een evenwichtige en juiste compositie. Zowel van kleur als van vorm.

Hier in Groningen vind ik het prachtig dat waar ik woon (en dat is op 10 minuten van Noordpolderzijl) je op een mooie heldere dag, heel duidelijk kunt zien waar de Waddenzee zich bevindt. Precies daar krijgt de lucht vanaf de horizon een veel helderder en lichter blauw dat bijna tegen wit aankomt. De oorzaak hiervan is dat het Wad het licht weerspiegelt terug in de lucht. Op het land wordt het zonlicht door het land geabsorbeerd.  Een mooi fenomeen en eigenlijk is het zo dat je door goed te kijken deze dingen als een cadeautje op een presenteerblaadje krijgt. Het is er, allemaal! Tis alleen een kwestie van zien.

 

Groningen,

 

De schoonheid van Groningen vind ik van levensbelang. Groningen is mooi! De Klei, de kerken, de wierden, de gele koolzaadvelden, de rode bakstenen van de eeuwenoude kloosters, de boerderijen met hun verhalen, de als ribfluweel gemaaide akkers, de gigantische overweldigende luchten die we hier allemaal zo goed kunnen zien, de spiegelingen in het Boterdiep, de kronkeling van de zelfgevormde Fivel door het land, de weidevogels met hun jongen in het wat langere gras, de naar het oneindige ploegende trekkers die de zware klei weten te kneden, de rietkragen die zo mooi oranje worden in het najaar, de straffe tegenwind die je altijd hebt wanneer je hem op de fiets trotseert, de mensen die hun verhalen hebben over hoe het hier vroeger aan toe ging, de lage mist in de ochtend uren, de zon die opkomt met zijn eerste stralen vlak over het land scheert en de boerderijen in een oranje fel licht zet, lopen zonder iemand tegen te komen, de historie die het land je verteld als je goed kijkt, liefde voor het land, de boeren als landschapmakers, het wad zo dichtbij, de klei als ie pas geploegd is, de wind die vrij spel heeft, de suikerbieten, de kloostermoppen, het huiskamer café, de toren van het dorp, zij die nooit het dorp uit geweest zijn, de Essen die gekapt zijn, de gele bus over de dijk, de Groningse vlag, het sentiment van de zanger, kan het graan er nog niet af, de melk wagen, wandeling langs de dijk, snel naar huis voor het onweer, Reigers nestelen in een hoge boom, een hek in het land, de sluizen gaan open, het wasgoed van de buurvrouw hangt mooi in de zon te drogen, rood kleurt het zeekraal in de Eemshaven, Mosterdzaad voor de grondverbetering, kip op stok, padden op de weg, schaduw van de wolken op het geschoren veld, meerkoeten nest, schildering in de kerk, bomen spiegelen in een gracht, het land kleurt, een uilenjong krijst, het luiden van de klok, de graven eeuwenoud, de gele kleur van een trekker wiel, stoppels van het pas geoogste mais, het groen van de schuurdeur, de zonsondergang, oesters vers van het Wad, de molen die draait, zelfgemaakte bijenkasten met een fietsband erom, stapelwolken reiken mega hoog, de geur van Fluiterkruid in het voorjaar, de Meidoorn idem, blauw is de klei, de grutto’s roepen hun naam, pofferd op Noordpolderzijl, Koolzaad op zijn mooist, klaprozen in het graan, en zo kan ik nog wel even doorgaan.

van dichtbij …

Van dichtbij ...

-

Voorbereiding voor expositie Hoogeland Museum

werk57-018Ben bezig met werk te maken voor een expositie die op 1 april 2017 wordt geopend in het Hooge land Museum te Warffum. Deze expositie heb ik samen met 8 andere kunstenaars (namen volgen nog) met als onderwerp ‘de aardbevings problematiek’. Dit wordt geen protest manifestatie of iets dergelijks, maar meer hoe ga ik als schilder daar mee om. Wat ik ga laten zien daar broed ik nog op, maar hierbij alvast een voorproefje.boerderij-aan-de-delleweg-te-stedum-80-bij-100cm-2016

Opdracht voor het maken van een schilderij van Onderdendam

Ik was gevraagd een schilderij te maken van Onderdendam. Hierboven zie je een aantal versies van het schilderij, en het uiteindelijke werk. Om hen te kunnen laten kiezen heb ik er nog een gemaakt vanuit een ander perspectief.