Blog

60 bij 120 cm

De schoonheid van Groningen vind ik van levensbelang. Groningen is mooi! De Klei, de kerken, de wierden, de gele koolzaadvelden, de rode bakstenen van de eeuwenoude kloosters, de boerderijen met hun verhalen, de als ribfluweel gemaaide akkers, de gigantische overweldigende luchten die we hier allemaal zo goed kunnen zien, de spiegelingen in het Boterdiep, de kronkeling van de zelfgevormde Fivel door het land, de weidevogels met hun jongen in het wat langere gras, de naar het oneindige ploegende trekkers die de zware klei weten te kneden, de rietkragen die zo mooi oranje worden in het najaar, de straffe tegenwind die je altijd hebt wanneer je hem op de fiets trotseert, de mensen die hun verhalen hebben over hoe het hier vroeger aan toe ging, de lage mist in de ochtend uren, de zon die opkomt met zijn eerste stralen vlak over het land scheert en de boerderijen in een oranje fel licht zet, lopen zonder iemand tegen te komen, de historie die het land je verteld als je goed kijkt, liefde voor het land, de boeren als landschapmakers, het wad zo dichtbij, de klei als ie pas geploegd is, de wind die vrij spel heeft, de suikerbieten, de kloostermoppen, het huiskamer café, de toren van het dorp, zij die nooit het dorp uit geweest zijn, de Essen die gekapt zijn, de gele bus over de dijk, de Groningse vlag, het sentiment van de zanger, kan het graan er nog niet af, de melk wagen, wandeling langs de dijk, snel naar huis voor het onweer, Reigers nestelen in een hoge boom, een hek in het land, de sluizen gaan open, het wasgoed van de buurvrouw hangt mooi in de zon te drogen, rood kleurt het zeekraal in de Eemshaven, Mosterdzaad voor de grondverbetering, kip op stok, padden op de weg, schaduw van de wolken op het geschoren veld, meerkoeten nest, schildering in de kerk, bomen spiegelen in een gracht, het land kleurt, een uilenjong krijst, het luiden van de klok, de graven eeuwenoud, de gele kleur van een trekker wiel, stoppels van het pas geoogste mais, het groen van de schuurdeur, de zonsondergang, oesters vers van het Wad, de molen die draait, zelfgemaakte bijenkasten met een fietsband erom, stapelwolken reiken mega hoog, de geur van Fluiterkruid in het voorjaar, de Meidoorn idem, blauw is de klei, de grutto’s roepen hun naam, pofferd op Noordpolderzijl, Koolzaad op zijn mooist, klaprozen in het graan, en zo kan ik nog wel even doorgaan.

20 juli 2018;  50 bij 60 cm

Ben bezig met werk te maken voor een expositie die op 1 april 2017 wordt geopend in het Hooge land Museum te Warffum. Deze expositie heb ik samen met 8 andere kunstenaars (namen volgen nog) met als onderwerp ‘de aardbevings problematiek’. Dit wordt geen protest manifestatie of iets dergelijks, maar meer hoe ga ik als schilder daar mee om. Wat ik ga laten zien daar broed ik nog op, maar hierbij alvast een voorproefje.